Na linguaxe administrativa galega úsase este adxectivo moi habitualmente, máis con atribucións que non lle son propias. Para que «presente» poida funcionar como un nome, debe ser o significado de ‘agasallo’, ‘que se atopa nun lugar á vista doutro’ ou ‘momento actual’:

Non é adecuado aceptar presentes nestas circunstancias.

Todos os presentes eloxiaron o labor da xefa de zona. 

No presente calquera intervención debe contar co visto e prace das dúas xefaturas. 

Xa que logo, por si mesma a palabra presente non ten a capacidade de remitir a algo xa mencionado nin pode usarse como un substantivo «comodín», é dicir, substituto de calquera outro. Debe acompañar a un nome:

X  Recibe a presente en presenza das seguintes testemuñas.

V  Recibe a presente citación en presenza das seguintes testemuñas.

Con todo, hai formas máis aconsellables de introducir referencias nun texto, como son empregar demostrativos, adxectivos ou léxico preciso:

X  Por medio da presente …

V  A través deste requirimento …

X  Envíolle a presente para …

V  Envíolle a seguinte notificación para …

X  Sírvase asinar a presente para constancia …

V  Por favor, asine o documento achegado … // Solicítolle que asine …